شنبه، تیر ۲۲، ۱۳۹۲

اندر سودمندی های یکپارچه شدن ، پیوستگی و همبستگی

تاریخ و جغرافیای جهان نشان می دهد، کشورهای بزرگ و پرجمعیت یا دست بالا را دارند، یا توانایی این را که دست بالا را داشته باشند در خود دارند.

یکی از دلیل های این برتری ، به هم آوردن ، گنجینه های جغرافیایی و جلوگیری از ، رقابت ها و ستیزهای درون گروهی است.
جریان آزاد نیروی انسانی و سرمایه این پیامد را بدنبال دارد ، که سرمایه های کانی ، انسانی ، آبی ، زمینی می توانند کمبودهای یک دیگر را جبران کنند و کارهایی می شود انجام داد، کارستان ، اگر کمبود آب در یک نقطه با فراوانی آب در نقطه دیگر جبران شود و کمبود نیروی انسانی در یک نقطه با زیادی آن در نقطه دیگر برطرف شود همه سود می برند ،
نبود دسترسی به بندر در یک نقطه با موقعیت مناسب یک بخش دیگر جبران می شود، و نبود زمین هموار در یک نقطه با همواری زمین در بخش دیگر برطرف می شود وقتی قیمت یک کالا در یک بخش از یک سرزمین پهناور بالاست ، و در نقطه دیگر پایین ، یکپارچگی مملکت و نبود سدهای مالیاتی و گمرکی موجب می شود که یک بخش دیگر با داد و ستد این قیمت را پایین بیاورد و به روانی کارها بیانجامد.

در قرارداد های میان کشوری ، کشوری که بزرگ و پرجمعیت است ، می تواند از موقعیت برتر چانه زنی کند ، و میزان بزرگتری خریداری کند ، و به بهای کمتر و ارزانتر بخرد و به بهای بیشتر و گرانتری بفروشد یا امتیاز های بهتری بگیرد و امتیاز کمتری بدهد

، ولی هیچ کشوری بزرگ و پرجمعیت نیست ، مگر این که پیشینیان آن ها در یکپارچه کردن ، جامعه قومی و قبیله ای ، به کامیابی رسیده اند. 

اگر ایران اکنون نزدیک به یک میلیون و ششسَد و چهل و هشت هزار متر مربع مساحت دارد ، به این دلیل است که هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان با چنگ و دندان از یکپارچگی ایران دفاع کردند اما ایران آن ایران بزرگی که هخامنشیان و اشکانیان و ساسانیان می خواستند نیست، شکست نهایی ساسانیان در قادسیه، به جداشدن سرزمین های میان رودان تا رود فرات و ساحل مدیترانه از ایران شد و صفویان در آرزوی خود ناکام ماندند و شکست های پی در پی قاجار سرزمین ها بسیاری را از ایرانزمین و ایرانشهر جدا کرد

، اگر بجای سرزمین تکه تکه شده کنونی ، آذرآبادگان و فرارودان و میان رودان و هرات و سمرقند و بخارا و مرو و عشق آباد ، و سلیمانیه و هرات و بصره بغداد و دمشق همه بخشی از یک کشور بودند و همه مردمان این سرزمین ها با یک واحد پولی دادوستد می کردند و در داد وستد های فراکشوری خود به عنوان یک طرف و یک کشور به میدان می آمدند و در برابر دشمن خارجی با یک ارتش واحد به صف می ایستادند ، اگر امنیت کردها و تاجیک ها و آذری ها و  ارمنی ها و آسوری ها و هراتی ها امنیت ملی ایرانیان به شمار می امد، ضعف و ناتوانی از این کشورها رخت بر می بست و داد و ستد آزاد و بازرگانی رونق بیش از پیش می گرفت و فراوانی ها ، کمبود ها را از میان می برد و دانش یک بخش نادانی دیگران را در خود حل می کرد و مردم با هم و با رفع مشکل ها ی  همدیگر به سطح بالایی از شهرآیینی و همزیستی دست می یافتند.

یکپارچه کردن کشورها نیاز به این دارد که مردم از خواستهای قومی و قبیله ای چشم بپوشند تا به خواستهای بزرگتر و با ارزشتر برسند. خودخواهی ها و نازیدن به کشورهای تخیلی که پیشینه کهن ندارند باید به سود یک کشور بزرگ و ابرتوانمند که می تواند بزرگترین پشتوانه در فراز و نشیب های تاریخی باشد، فروکش کنند و نابود بشوند.

زبان گوناگون سد بزرگی نیست ، کشورهای دو زبانه یا چند زبانه کم نیستند، و همه در کنار هم به خوبی زندگی می کنند و زبان یکدیگر را می آموزند. هویت های قومی و زبان های محلی نیز می توانند در کنار هم به زندگی خود ادامه بدهند، هر کسی می تواند یک هویت محلی و قومی داشته باشد و یک هویت فرا قومی و میهنی، همانطور که یونانی اروپایی، سویس اروپایی داریم  همانطور که ایرانی ترک زبان ، عرب ایرانی داریم می توانی ایرانی افغان و تاجیک یا ترکمن ایرانی داشته باشیم.

تنها کار فرهنگی و همت بالا می خواهد. باید باور کنیم که می توانیم

هیچ نظری موجود نیست:

درباره من

Read my notes here, you'll know all you need to know.